۲۰ اسفند ۱۳۹۸ . ۲۳:۵۵

روش‌های قفل کردن تلفن‌های هوشمند

روش‌های قفل کردن تلفن‌های هوشمند

با در نظر گرفتن حجم اطلاعات شخصی که این روزها روی گوشی‌های خود ذخیره می‌کنیم، حفاظت و اطمینان از امنیت آن‌ها یک موضوع ضروری محسوب می‌شود. گوشی‌های اندرویدی به‌طور پیش‌فرض رمزنگاری شده‌اند و شما شیوه‌های گوناگونی را برای قفل یا باز کردن آن‌ها در اختیار دارید. بعضی از این شیوه‌ها امن‌تر هستند در حالی که استفاده از گروه دیگری از آن‌ها آسان‌تر است. ما در ادامه به بررسی نقاط قوت و ضعف هریک از این شیوه‌ها میپردازیم.

کلمه عبور

کلمه عبور (Password) با وجود مشکلات زیادی که گاهی اوقات به‌وجود می‌آورد، هنوز امن‌ترین روش قفل کردن گوشی‌تان محسوب می‌شود. شکستن یک کلمه عبور قوی یا بهتر است بگوییم یک کلمه رمز، می‌تواند فوق‌العاده دشوار باشد (اگر نگوییم غیرممکن). بنابراین چنین کلمه عبوری می‌تواند تضمین کند که گوشی شما و هر چیزی که روی آن ذخیره کرده‌اید امن خواهد ماند.

اشکال کلمه عبور در این است که هر بار بخواهید از گوشی خود استفاده کنید، باید آن را تایپ کنید. این وضعیتی است که روزانه چندین بار اتفاق می‌افتد و چندان راحت به‌نظر نمی‌رسد. شما می‌توانید از یک کلمه عبور به‌عنوان گزینه پشتیبان یک روش بیومتریک استفاده کنید تا راه‌کار امنیتی قدرتمندی را در اختیار داشته باشید.

– محاسن: یک کلمه عبور قوی، امنیت بسیار بالایی را تامین می‌کند.

– معایب: حفظ کردن کلمات عبور قوی و تایپ کردن آن‌ها (چند بار در طول روز)، کار آسانی نیست.

– بهترین کاربرد: وقتی با به بالاترین سطح امنیت نیاز دارید.

رمز عبور

رمز عبور (Passcode) یک جایگزین ساده برای کلمه عبور محسوب می‌شود و فقط از اعداد تشکیل شده است. اندروید به شما اجازه می‌دهد از رمزهای عبوری با طول حداکثر ١٦ رقم استفاده کنید، به این ترتیب شما ١٠ کوادریلیون ترکیب مختلف را در اختیار خواهید داشت. البته با وجود آن که یک کد ١٦ رقمی گزینه فوق‌العاده امنی محسوب می‌شود، اما حفظ کردن آن نیز کار آسانی نخواهد بود.

اکثر کاربران از رمزهای عبور چهار رقمی استفاده می‌کنند که ١٠ هزار ترکیب ممکن را ایجاد خواهد کرد. مادامی که از گزینه‌های بدیهی مانند 1234 یا 8888 استفاده نکرده باشید، کد مورد استفاده‌تان به‌سختی قابل حدس زدن خواهد بود.

– محاسن: وارد کردن آن آسان‌تر از یک کلمه عبور است.

– معایب: حفظ کردن یک رمز عبور قوی می‌تواند بسیار دشوار باشد.

– بهترین کاربرد: به‌عنوان یک گزینه پشتیبان برای گزینه‌های امنیتی بیومتریک.

الگوی ترسیمی

الگوی ترسیمی شما را ملزم می‌کند تا یک الگوی از پیش تعریف شده (توسط خودتان) را روی جدولی از 9 نقطه بکشید. در این حالت شما باید نقاط مختلف را در یک ترتیب خاص با خطوط افقی، عمودی و مورب به یکدیگر متصل کنید. استفاده از این روش بسیار آسان است و به‌محض این که حرکت مورد نظر در حافظه عضلات شما ثبت شود، می‌توانید این کار را سریع و بدون نیاز به فکر انجام دهید.

سطح امنیت الگوهای ترسیمی نیز همانند کلمات عبور به پیچیدگی الگویی بستگی خواهد داشت که انتخاب می‌کنید. اتصال تنها 4 نقطه به یکدیگر، ١٦٢٤ حالت مختلف را ایجاد خواهد کرد. از سوی دیگر، استفاده از هر ٩ نقطه باعث می‌شود که تعداد حالت‌ها تقریبا به ٤٠٠ هزار عدد برسد.

تحقیقات نشان می‌دهد که کاربران می‌توانند در هنگام ایجاد این الگوها کاملا قابل پیش‌بینی و تنبل باشند. آن‌ها غالبا تنها ٤ یا ٥ نقطه را به‌کار گرفته، ترسیم الگو را از یک نقطه گوشه شروع کرده و الگوهای متداولی را رسم می‌کنند. بدترین نکته این است که یک شخص دیگر با نگاه کردن به گوشی شما می‌تواند الگوی ترسیمی مورد استفاده‌تان را یاد بگیرد. به‌همین دلیل، الگوهای ترسیمی به‌عنوان یک گزینه عالی برای قفل کردن گوشی در نظر گرفته نمی‌شوند.

– محاسن: استفاده از آن‌ها آسان و قابل درک است.

– معایب: اکثر کاربران از الگوهای ساده و قابل پیش‌بینی استفاده می‌کنند.

– بهترین کاربرد: در شرایطی که گوشی شما فاقد اسکنر اثر انگشت است و تمایلی به استفاده از رمزهای عبور ندارید.

اسکنر اثر انگشت

امروزه اسکنرهای اثر انگشت به‌حدی عمومیت پیدا کرده‌اند که حتی در بسیاری از گوشی‌های سطح پایین نیز تعبیه می‌شوند. برای بسیاری از کاربران، این گزینه به شیوه ترجیحی برای باز کردن گوشی تبدیل شده است. البته درک دلیل این گرایش چندان دشوار نیست. استفاده از اثر انگشت یک شیوه سریع، قابل درک و امن را در اختیار کاربران قرار می‌دهد که به‌سرعت آن‌ها را از صفحه قفل گوشی گذرانده و به اپلیکیشن‌های مورد نظرشان می‌رساند.

البته تمام حسگرهای اثر انگشت عملکرد یکسانی را ارایه نمی‌کنند. به‌عبارت ساده‌تر، پاسخدهی بعضی از این حسگرها بسیار بهتر از انواع دیگر است. در عین حال، اسکنرها همیشه در بهترین وضعیت ممکن تعبیه نمی‌شوند. به‌علاوه، شما نمی‌توانید زمانی که دستکش پوشیده‌اید از این شیوه استفاده کنید و به‌همین دلیل به یک شیوه پشتیبان برای باز کردن گوشی خود احتیاج خواهید داشت.

– محاسن: سریع و نسبتا امن.

– معایب: اسکنرهای اثر انگشت همیشه در بهترین نقطه ممکن روی گوشی‌ها تعبیه نشده‌اند و در شرایطی که چیزی (مانند دستکش یا چسب زخم) انگشت شما را پوشانده باشد، نمی‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

– بهترین کاربرد: روش پیش‌فرض برای اکثر کاربران.

تشخیص چهره

اندروید اولین بار امکان باز کردن گوشی با تشخیص چهره را در سال ٢٠١١ ارایه کرد. البته گزینه مذکور در آن زمان امنیت بسیار ضعیفی را تامین می‌کرد و شما می‌توانستید مکانیزم مربوطه را با استفاده از یک عکس فریب دهید. به‌همین دلیل شیوه تشخیص چهره حالا به‌صورت یک ویژگی قفل هوشمند (Smart Lock) تکامل پیدا کرده است.

هنوز تولیدکنندگانی وجود دارند که روی عملکرد راه‌کار خودشان برای باز کردن گوشی با تشخیص چهره، اصرار دارند. در حال حاضر دو نوع مکانیزم تشخیص چهره وجود دارد:

– Face ID شرکت اپل از یک حسگر مادون قرمز برای اسکن یک نمای 3 بعدی با جزییات بالا از صورت شما استفاده می‌کند. البته این روش کاملا شکست‌ناپذیر نیست اما اپل ادعا می‌کند که هنوز می‌تواند 20 برابر دقیق‌تر از یک اسکنر اثر انگشت باشد. شرکت هواوی اولین تولیدکننده اندرویدی محسوب می‌شود که سیستم مشابهی را در محصولات خود به‌نمایش گذاشته است.

– روش دوم که در ابزارهایی مانند Galaxy S9 و OnePlus 5T مورد استفاده قرار می‌گیرد، یک تصویر ٢ بعدی ضبط شده توسط دوربین جلویی گوشی را به‌عنوان مقیاس به‌کار می‌برد. این مکانیزم می‌تواند بسیار سریع باشد اما به‌آسانی نیز فریب می‌خورد. همچنین اگر عینک داشته باشید یا در وضعیت نوری نامناسبی قرار بگیرید، ممکن است سیستم در تشخیص چهره شما با شکست مواجه شود.

– محاسن: یک روش ساده و سریع.

– معایب: فعلا از امنیت بالایی برخوردار نیست.

– بهترین کاربرد: یک روش آسان برای باز کردن گوشی به‌همراه یک کلمه عبور یا رمز عبور قدرتمند به‌عنوان پشتیبان.

اسکن عنبیه

اسکن عنبیه یکی از امن‌ترین شیوه‌های شناسایی بیومتریک است. در واقع امنیت این شیوه حتی از اسکن اثر انگشت نیز بیشتر است. در حال حاضر تنها گوشی‌های صدرنشین سامسونگ مانند Galaxy S9 امکان استفاده از اسکن عنبیه را به‌عنوان یکی از شیوه‌های شناسایی و باز کردن گوشی در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند زیرا اندروید به‌طور پیش‌فرض از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کند. با این‌حال اگر آن‌طور که انتظار می‌رود اسکن عنبیه در اندروید P پیاده‌سازی شود، در بین محصولات سایر تولیدکنندگان نیز عمومیت پیدا خواهد کرد.

در این شیوه، حسگر مربوطه، عنبیه هر دو چشم شما را اسکن می‌کند. به‌طور کلی اسکن عنبیه یک روش سریع و دقیق محسوب می‌شود و امنیت کافی را فراهم می‌کند که بتواند در اپلیکیشن‌های مالی مورد استفاده قرار گیرد.

اشکال شیوه مذکور در این است که برخلاف اسکن اثر انگشت (که برای استفاده از آن نیاز نیست کار خاصی انجام دهید)، در اینجا باید ابتدا کلید Power گوشی خود را فشار داده و سپس گوشی را در موقعیت مناسب برای اسکن چشم‌های خود نگهدارید. در عین حال، نور شدید می‌تواند برای اسکنر عنبیه مشکل‌ساز باشد و اگر عینک یا لنز به‌چشم داشته باشید نیز ممکن است اسکنر نتواند وظیفه خود را درست انجام دهد.

– محاسن: یکی از امن‌ترین شیوه‌های شناسایی بیومتریک.

– معایب: نور شدید و استفاده از عینک می‌توانند آن را مختل کنند.

– بهترین کاربرد: به‌عنوان جایگزین اثر انگشت.

در نهایت این شما هستید که مناسب‌ترین و راحت‌ترین شیوه محافظت از گوشی خود را انتخاب می‌کنید. برای بسیاری از کاربران، این روش ترکیبی از اسکن اثر انگشت با یک رمز عبور یا کلمه عبور قوی به‌عنوان گزینه پشتیبان است. اگر ابزار مورد استفاده شما از اسکن عنبیه یا تشخیص چهره پشتیبانی می‌کند، می‌توانید از آن‌ها به‌عنوان گزینه‌های جایگزین اثر انگشت استفاده کنید.

اخبار مرتبط